ما تعیین کننده هستیم ...

ما تعیین کننده سرنوشتمان، مسیر زندگیمان و میزان شادیمان در زمان دستیابی به اهدافمان هستیم.

SMS- تولدت مبارک

Short Birthday Sms Messages

SUN LIKES THE SUNDAY
MOON LIKES THE MONDAY
BUT I LIKES ONE DAY
THATS YOUR BIRTHDAY

Happy Birthday

~

Life is very short,
So enjoy every moment,
Dont lose your confidence
Go always ahead.

parents were blessed

The child was born,
parents were blessed
and
i am so lucky to have you
as my friend.
Happy Birthday to you

God always bless you

May the angels protect U
May sadness forget U
May goodness surround U
May happiness be round U
and may God always bless U
Happy Birthday

Generous as your heart

i am wishing you a day which is as bright,
as your eyes and every one around you 2B AS generous as your heart.
Happpy Birthday

I just want to say Happy Birthday

Birthday
a day
that day
this day
brilliant day
shiny day
cool day
rainy day
Don’t care Bro. leave it
i just want to say

HAPPY BIRTHDAY

فقط پیاز نیست که آدم رو به گریه میندازه ...

دوستم که خیلی ادعای باهوش بودنش میشد میگفت: پیاز تنها خوردنی که آدم رو به گریه میندازه ... اما وقتی که من یه نارگیل تو صورتش پرت کردم ( نظرش عوض شد)

sms - ارتباط بین زن و مرد

Relation between man and woman

Marriage is that relation between man
and woman in which
the independence is equal, the dependence mutual,
and the obligation reciprocal.

How to limit their wishes

Home is the place where boys and
girls first learn how to limit their wishes,
abide by rules, and consider the rights
and needs of others.

Walk as if you don’t care

Don’t walk as if you rule the world,
walk as if you don’t care who rules the world!
That’s called Attitude!
Keep on rocking!

Thats make life challenging

Life Is Made Of Small Jumps Over Great Obstacles. It’s In The Courage Of Getting Thru Them That Makes Life
Challenging & Exciting.

keep guessing why

When u get this sms,
send it 1 person u love,
1 u hate,
1 u always think of,
and 1 u wish to kill.
Now, keep guessing why sent it to you.

یه وقتایی یکی آرزوش دیدن لبخند توست ...

بعضی وقتا یکی آرزوش دیدن لبخند توست و زندگی براش با وجود تو ارزشمند میشه پس وقتی تنهایی یادت باشه یکی ... یه جا .... به یادته

Mr and Mrs Jones- Short Story#54

Mr and Mrs Jones very seldom go out in the evening, but last Saturday, Mrs Jones said to her husband, 'There's a good film at the cinema tonight. Can we go and see it?'

 

Mr Jones was quite happy about it, so they went, and both of them enjoyed the film.

 

They came out of the cinema at 11 o'clock, got into their car and began driving home. It was quite dark. Then Mrs Jones said, 'Look, Bill. A woman’s running along the road very fast and a man's running after her. Can you see them?

 

Mr Jones said, ‘Yes, I can.' He drove the car slowly near the woman and said to her, 'Can we help you?'

 

'No, thank you,' the woman said, but she did not stop running. 'My husband and I always run home after the cinema, and the last one washes the dishes at home!'

 

 

آقا و خانم جونز به ندرت هنگام عصر بیرون می‌رفتند، اما شنبه‌ی گذشته، خانم جونز به شوهرش گفت: امشب سینما یک فیلم خوب دارد. می‌توانیم برویم و آن را ببینیم؟

 

آقای جونز بسیار خوشحال شد، در نتیجه - به سینما  رفتند، و هر دو از فیلم لذت بردند.

 

ساعت 11 از سینما خارج شدند، رفتند داخل ماشینشان و به سمت خانه حرکت کردند. - هوا  کاملا تاریک بود. در آن هنگام خانم جو گفت: نگاه کن، بیل. یک زن کنار جاده در حال دویدن است و یک مرد نیز پشت سر او در حال دویدن است.  می‌توانی آن‌ها را ببینی؟

 

آقای جونز گفت: بله، می‌بینم. او آهسته ماشینش را به سمت آن زن راند و به او گفت: می‌توانیم کمکتان کنیم؟

 

 آن زن گفت: نه، متشکرم. ولی توقف نکرد - همچنان به راهش ادامه داد . "من و شوهرم همیشه بعد از سینما به سمت خانه می‌دویم، و نفر آخر ظرف‌ها را باید بشوره"

MrsGreen's car- Short Story#53

Mrs Green was eighty, but she had a small car she always drove to the shops in it on Saturday and bought her food.

She did not drive fast, because she was old, but she drove well and never hit anything. Sometimes her grandchildren said to her, 'Please don't drive your car, Grandmother. We can take you to the shops.'

But she always said, 'No, I like driving. I've drivin for fifty years, and I'm not going to stop now.'

Last Saturday she stopped her car at some traffic-lights because they were red, and then it did not start again. The lights were green, then yellow, then red, then green again, but her car did not start.

'What am I going to do now?' she said.

But then a policeman came and said to her kindly, 'Good morning. Don't you like any of our colors today?'

خانم گرین هشتاد سالش بود، او یک ماشین کوچک داشت و همیشه با آن در روزهای شنبه برای خرید غذا به فروشگاه می‌رفت.

او به علت پیری به سرعت رانندگی نمی‌کرد، اما خوب رانندگی می‌کرد و هیچوقت با چیزی برخورد - تصادف  نداشت. بعضی وقت‌ها نوه‌هایش به او می‌گفتند: مادربزرگ، لطفا رانندگی نکنید، ما می توانیم تو را به فروشگاه ببریم.

اما او همیشه می‌گفت: نه، من رانندگی را دوست دارم. من پنجاه سال رانندگی کردم، حالا قصد ندارم از رانندگی دست بردارم.

شنبه‌ی گذشته او ماشینش را پشت چراغ قرمز نگه داشت، و حرکت نکرد. چراغ سبز، سپس زرد، سپس قرمز و دوباره سبز شد، اما حرکت نکرد.

او - با خودش  گفت: حالا باید چی کار کنم؟

اما در آن هنگام پلیسی آمد و با مهربانی به او گفت: صبح بخیر، شما هیچ کدام از رنگ‌های - چراغ راهنمایی  ما رو دوست ندارید؟

Bill likes football- Short Story#52

Bill likes football very much, and he often goes to matches in town on Saturdays. He does not go to the best seats, because they are very expensive and he does not see his friends there.

There was a big football match in our town last Saturday. First it was very cold and cloudy, but then the sun shone, and it was very hot.

There were a lot of people on benches round Bill at the match. Bill was on one bench, and there was a fat man on a bench behind him. First the fat man was cold, but then he was very hot. He took his coat off and put it front of him, but it fell on Bill's head. Bill was not angry. He took the coat off his head, looked at it and then smiled and said, 'thank you-but where are the trousers’?

بیل فوتبال را خیلی دوست داشت، و اکثرا در روزهای شنبه برای دیدن مسابقات به شهر می رفت. او به جایگاه ویژه نمی رفت، برای اینکه آن ها گران بودند و در آن جا دوستانش را نمی‌دید.

شنبه‌ی گذشته یک مسابقه‌ی بزرگ فوتبال در شهر بود. در ابتدا هوا ابری و سرد بود، اما بعد خورشید شروع به درخشش کرد و هوا خیلی گرم شد.

در حین مسابقه تعداد زیادی از مردم در اطراف بیل بودند. بیل روی یک نیمکت بود که پشت سر او مرد چاقی در روی یک نیمکت نشسته بود. در ابتدا مرد چاق سردش بود، اما بعد خیلی گرمش شد. کتش را در آورد و در جلوش گذاشت، اما روی سر بیل افتاد. بیل عصبانی نشد. کت را از روی سرش برداشت، نگاه کرد و خندید و گفت: متشکرم – اما شلوارش کجاست؟

Mr White and his small shop- Short Story#51

Mr White has a small shop in the middle of town, and he sells pictures in it. They are not expensive ones, but some of them are quite pretty. Last Saturday a woman came into the shop and looked at a lot of pictures. Then she took Mr White to one of them and said, 'How much do you want for this one?' It was a picture of horses in a field.

Mr White looked at it for a few seconds and then went and brought his book. He opened it, looked at the first page and then said, 'I want twenty pounds for that one.'

The woman shut her eyes for a few seconds and then said, 'I can give you two pounds for it.'

Two pounds?'Mr White said angrily. 'Two pounds? But the canvas cost more than two pounds.'

'Oh, but it was clean then,' the woman said.

آقای وایت یک مغازه‌ی کوچک در وسط شهر داشت، و در آن تابلو می‌فروخت. آن‌ها - تابلو‌ها  گران نبودند، ولی بعضی از آن‌ها واقعا زیبا بودند. شنبه‌ی گذشته خانمی به فروشگاه آمد و به تعداد زیادی از عکس ها نگریست. بعد یکی از آن ها را به آقای وایت نشان داد و گفت: بابت این یکی باید چه قدر بپردازم؟ اون نقاشی، عکسی از تعدادی اسب‌ در مزرعه بود.

آقای وایت برای چند ثانیه به آن نگاه کرد و سپس رفت و کتاب خود را آورد. کتاب را باز کرد، و به اولین صفحه نگاه کرد و گفت: من برای آن از شما بیست پوند می خواهم .

آن خانم برای چند ثانیه چشم هایش را بست و گفت: من می توانم برای آن دو پوند بدهم.

آقای وایت با عصبانیت گفت: دو پوند؟ دو پوند؟ فقط قیمت پارچه‌ی آن بیش از دو پوند است.

آن خانم گفت: بله، در صورتی که تمیز بود!

Peter goes to school- Short Story#50

Peter was eight and a half years old, and he went to a school near his house. He always went there and came home on foot, and he usually got back on time, but last Friday he came home from school late. His mother was in the kitchen, and she saw him and said to him, 'Why are you late today, Peter?'

'My teacher was angry and sent me to the headmaster after our lessons,' Peter answered

'To the headmaster?' his mother said. 'Why did she send you to him?'

'Because she asked a question in the class; Peter said, 'and none of the children gave her the answer except me.'

His mother was angry. 'But why did the teacher send you to the headmaster then? Why didn't she send all the other stupid children?' she asked Peter.

'Because her question was, "Who put glue on my chair?" Peter said.

پیتر هشت سال و نیمش بود و به یک مدرسه در نزدیکی خونشون می‌رفت. او همیشه پیاده به آن جا می‌رفت و بر می‌گشت، و همیشه به موقع برمی‌گشت، اما جمعه‌ی قبل از مدرسه دیر به خانه آمد. مادرش در آشپزخانه بود،‌ و وقتی او - پیتر  را دید ازش پرسید «پیتر، چرا امروز دیر آمدی»؟

پیتر گفت: معلم عصبانی بود و بعد از درس مرا به پیش مدیر فرستاد.

مادرش گفت: پیش مدیر؟ چرا تو را پیش او فرستاد؟

پیتر گفت: برای اینکه او در کلاس یک سوال پرسید و هیچکس به غیر از من به سوال او جواب نداد.

مادرش عصبانی بود و از پیتر پرسید: در آن صورت چرا تو را پیش مدیر فرستاد؟ چرا بقیه‌ی بچه‌های احمق رو نفرستاد؟

پیتر گفت: برای اینکه سوالش این بود «چه کسی روی صندلی من چسب گذاشته؟»